top of page

BAAS PRAAT: ondernemen met impact [throwback]


Voor deze workshop ontmoetten we Esther Hoedemakers. Zij is momenteel met drie projecten bezig die alle drie met duurzaamheid te maken hebben: Spaced, Custom Territory Antwerp en The Food Hub. Hoe deze projecten ons lessen kunnen leren in ondernemen met impact, liet ze ons zelf ontdekken in haar gesprekken met haar gasten.

Ester Hoedemakers | BAAS

“Duurzaamheid is iets waar je echt al mee mee moet zijn”, trapt Esther haar sessie af. Ze geeft het voorbeeld van Ikea: vegan balletjes zijn intussen een vast onderdeel van het assortiment en de vegetarische hotdogs zijn zelfs goedkoper dan de hotdogs met vlees. Haar sessie hing ze op aan vier lessen voor ondernemen met impact.


LES 1: Je moet je niet aan één sector houden, zolang er een rode draad in je keuzes zit


De rode draad waarover Esther het heeft, is die van je passie (bij haar dus duurzaamheid). Haar hoofdberoep bij Spaced past daar helemaal in. Spaced is een digitale studio waar Esther en haar collega’s apps maken voor voornamelijk overheden en vzw’s. Door haar klanten maakt Spaced dus eigenlijk al impact, maar ze trekken dit ook door in hun interne cultuur. “Zo hebben we gekozen voor zelfsturende teams in plaats van een top-downcultuur, nemen we taken op volgens onze interesse, verdienen we allemaal hetzelfde en kunnen we kiezen welke notificaties we krijgen.”

Simon Peters | Spaced

Haar eerste gast is dan ook Simon Peters, de oprichter van Spaced. Spaced bestaat nu vier jaar en is klaar om te groeien. Tot nu toe ontfermden ze zich vooral over projecten met een maatschappelijke impact voor klanten die al een maatschappelijke impact op zichzelf hadden. Dus moeten ze nu op zoek naar klanten die misschien niet specifiek met deze thema’s bezig zijn, zodat ze hun impact kunnen vergroten. Dit kan natuurlijk nadelen met zich meebrengen. Sommige dingen heb je immers niet in de hand als je voor upscaling kiest. Zo gaf Esther het voorbeeld van de Vegetarische Slager: “De Vegetarische Slager produceert super lekkere vleesvervangers. Ik was ook altijd geïnteresseerd in hoe ze business deden. Zo vonden ze bijvoorbeeld het welzijn van hun werknemers heel belangrijk. En toen zag ik plots op de verpakking dat ze overgenomen waren door Unilever. Dan vraag ik me meteen af: kunnen hun originele principes dan wel behouden worden?” Simon snapt de bedenking van Esther wel: “Ben & Jerry’s is bijvoorbeeld nooit overgekocht, juist omdat ze zoveel waarde blijven hechten aan hun principes. Eentje daarvan is bijvoorbeeld dat de laagst verdienende werknemer nog steeds een derde van het loon van de CEO moet verdienen. De grotere spelers die interesse hadden in het bedrijf konden gewoon nooit aan die voorwaarde voldoen.”

De belangrijke positie van Simon in het bedrijf is ook dubbel voor hemzelf: “Zoiets streelt het ego. Soms is het ook moeilijk om verantwoordelijkheid los te laten. Anderzijds kan grote verantwoordelijkheid ook veel negatiefs met zich meebrengen, denk maar aan burn-outs bijvoorbeeld. Die verantwoordelijkheid delen kan dus ook wel positief zijn.”


LES 2: Je kan impact op veel manieren bekijken: in de interactie tussen collega’s en klanten, in de keuze voor onderleveranciers, welk product je produceert …


Het volgende project waar Esther actief in is, heet Custom Territory Antwerp. Het is een onderzoeksproject aan LUCAS School of Arts, afdeling product design en is een project in samenwerking met de laatste Belgische schoenenfabriek Ambiorix. De kernvraag van het project is: Kunnen we een circulaire sneaker maken? Om die vraag te beantwoorden, nodigde Esther Berre Brans, bezieler van het project uit, om het even nader te komen toelichten.



Berre: “Dit project is eigenlijk gegroeid vanuit een frustratie: sneakers worden heel veel gedragen, maar hun kwaliteit is laag, hun identiteit is massagericht en ecologisch gezien worden ze heel slecht gemaakt. Zo wordt het rubber in Brazilië geoogst, gebeurt de assemblage in Pakistan en worden de veters weer ergens anders gemaakt. Wij kozen ervoor om samen te werken met alle betrokken partijen tot we een actieplan hadden. Dat bestaat uit vijf stappen: recollect (het zoeken van materialen op lokale basis), redesign (de lokale identiteit in de kledij brengen), reproduce (productie op lokale basis organiseren), resell (inzetten op lokale verkopers), reuse (terug representen van de stad op basis van de kledij, in dit geval de schoenen). Eerste case is Antwerpen.


De bedoeling is de consument anders laten nadenken over een massaproduct. Momenteel is het actieplan losgekoppeld van het huidige modesysteem, maar het zou op termijn wel mooi zijn als het project geïntegreerd kan worden in het modesysteem.


LES 3: Probeer een nieuw lokaal netwerk op te bouwen en uit te zoeken welke resources zich in jouw omgeving bevinden


Het laatste project waar Esther vol enthousiasme over vertelt, is The Food Hub. Dit is een coöperatie van kleine onafhankelijke bioboeren in Italië en Spanje. In een wereld waarin verhalen van mensen extra belangrijk geworden zijn om het onderscheid te maken bij de consument, wil The Food Hub ook echt de verhalen van de bioboeren zelf vertellen.


Hiervoor belde Esther Cid Van Veerdeghem op. Hij vertelt: “Drie jaar geleden startten we op vanuit de landbouwsector. Verschillende betrokkenen voelden zich niet gesteund vanuit de huidige afzetmarkt. Ze vroegen een degelijke prijs voor hun producten, maar kregen die niet. Wij besloten om zowel de boer, de distributieverantwoordelijke als de verkoper te betrekken in het proces. Zo controleren we de hele keten van A tot Z, en maken we het verschil. Want er wordt soms van een product beweerd dat het biologisch geproduceerd wordt terwijl dat eigenlijk niet zo is. Wij willen de consument het juiste verhaal geven.”


LES 4: Trek je ideologie, normen en waarden door op alle vlakken van je bedrijf of organisatie

… Zoals de drie projecten van Esther gedaan hebben!








Thumbs up for :

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page